Nawiewniki okienne są jedną z najprostszych metod zapewnienia prawidłowej wentylacji budynku - zapewniają bowiem przepływ powietrza bez konieczności otwierania okien. Aby urządzenia te pracowały optymalnie, należy zadbać o ich prawidłowy montaż. W niniejszym tekście przybliżymy sposoby montażu nawiewników okiennych oraz przedstawimy kilka błędów montażowych, które zdarzają się najczęściej.
Nawiewniki okienne - czym są?
Pod tą nazwą kryją się niewielkich rozmiarów urządzenia mechaniczne, które przez niewielkie kontrolowane rozszczelnienie okien (lub drzwi balkonowych) doprowadzają niezbędną ilość powietrza do pomieszczeń. Wyróżnia się kilka rodzajów nawiewników okiennych, w zależności od sposobu regulacji ich pracy (higrosterowane, ciśnieniowe, hybrydowe) oraz montażu (szczelinowe, wrębowe, montowane na ramie).
Jak przeprowadzić montaż nawiewników okiennych?
Przebieg montażu nawiewników będzie uzależniony od tego, czy wybraliśmy model szczelinowy, wnękowy, czy montowany na ramie. Poniżej przedstawiamy ogólne wytyczne dotyczące ich montażu w oknach różnego typu:
Szczelinowe
Nawiewniki tego rodzaju montuje się w przylgach skrzydła i ościeżnicy (w oknach PVC) lub tylko skrzydła/tylko ościeżnicy (w oknach drewnianych). Wymaga to wykonania w tych elementach odpowiednich rozmiarów otworu przy użyciu specjalnie do tego przeznaczonej frezarki. Należy przy tym pamiętać, że przy oknach aluminiowych otwory te muszą być wykonane przez producenta już na etapie produkcji i nie należy ich wycinać samodzielnie w już gotowych oknach.
Nawiewnik okienny tego typu powinien znaleźć się w górnej części okna, przynajmniej 2 m nad poziomem podłogi. Dokładne wskazówki, jak zamontować nawiewniki szczelinowe, można znaleźć na stronie producenta danego nawiewnika - należy ich ściśle przestrzegać oraz brać pod uwagę ilość miejsca dostępną między skrzydłem okna a nadprożem. Ogólnie nawiewnik powinien być zamontowany na środku, jednak jeśli przeszkadzałoby to przy otwieraniu okna, można założyć go bliżej klamki. Montaż pojedynczego nawiewnika szczelinowego (wraz z wykonaniem otworu) nie jest przesadnie czasochłonny i wprawnej osobie nie powinien zająć dłużej niż 45 minut. Należy jednak pamiętać, że wycięcie właściwego otworu wymaga precyzji i pewnego doświadczenia. W związku z tym, w razie wątpliwości warto skorzystać z pomocy fachowca. Trzeba też mieć świadomość, że taka ingerencja w konstrukcję okna może być potraktowana przez producenta jako naruszenie warunków gwarancji, szczególnie gdy szczelina będzie wykonana niepoprawnie. Warto zatem od razu wyposażyć się w okna fabrycznie przystosowane do montażu nawiewników, gdy planuje się zakup nowych okien.
Wrębowe
Montaż nawiewników wrębowych nie ingeruje aż tak bardzo w konstrukcję okna - wymaga tylko wycięcia trzech fragmentów uszczelki (dwóch w ramie i jednego w skrzydle) i przykręcenia nawiewnika w odpowiednim miejscu. Fragment uszczelki ze skrzydła wycina się w jego górnej części, naprzeciwko miejsca montażu nawiewnika. Uszczelki w ramie wycina się zaś w jej dolnej części, po prawej i po lewej stronie. Trzeba przy tym pamiętać, aby otwory te zaczynały się przynajmniej 5 cm nad dolną krawędzią ramy. Sam nawiewnik zwykle przykręca się poziomo na górnej, wewnętrznej części ramy. Niektóre modele mogą być też montowane pionowo w ramie roboczej. Wielkość usuwanych fragmentów uszczelki będzie zależeć od danego nawiewnika i należy trzymać się przy tym ściśle wytycznych jego producenta (nie zapominając o zostawieniu 2 cm tzw. nakładki). Przy prawidłowym montażu nawiewnik wrębowy nie powinien przeszkadzać w zamykaniu okna. Nawiewniki wrębowe mogą być zakładane w każdym typie okien. Montaż pojedynczego nawiewnika tego typu jest prosty i szybki - bez problemu można sobie z nim poradzić w około 30-40 minut. Warto pamiętać, że montaż nawiewników tego typu raczej nie pociągnie za sobą utraty gwarancji na okna. Niestety kwestia skuteczności nawiewników wrębowych jest często uznawana za dyskusyjną, ze względu na ich niewielkie rozmiary.
Montowane na ramie
Do tej grupy zalicza się specjalne nawiewniki, których kanał przelotowy znajduje się między górną częścią ramy a nadprożem (gdzie zakłada się te nawiewniki). Montaż tego typu nawiewników nie wymaga ingerencji w konstrukcję okna - nie wycina się żadnych otworów ani nie usuwa kawałków uszczelek. Przykładem takiego typu nawiewników są urządzenia należące do linii Insolio polskiego producenta firmy Brevis. Mogą one być zakładane na nowych oknach każdego typu, wliczając w to te z zewnętrzną roletą. Nadają się nawet do drzwi podnoszono-przesuwnych typu HS. Jedyną wadą tych nawiewników jest fakt, że nie mogą być zakładana na już wprawionych oknach - ich montaż jest możliwy tylko w momencie wstawiania okna później jest znacznie utrudniony.
Najczęstsze błędy montażowe
Choć jak wspomnieliśmy, samodzielny montaż nawiewników okiennych nie jest niemożliwy, dość łatwo popełnić przy nim pewne błędy. Większość z nich dotyczy frezowania otworów pod nawiewniki szczelinowe. Do najczęstszych należą:
- Wiercenie otworów - wywiercenie kilku małych otworów zamiast wycięcia jednego większego często wydaje się oszczędnością czasu. Jest to jednak prosta droga do obniżenia skuteczności nawiewnika. Efektem ubocznym takiego postępowania jest też powstawanie niepokojących świstów przy silnych wiatrach lub dużej różnicy ciśnień między wnętrzem a zewnętrzem.
- Naruszenie komory zbrojeniowej - precyzja przy wycinaniu otworu montażowego jest niezwykle ważna, gdyż nawet małe odchylenie od prawidłowego umiejscowienia może naruszyć komorę zbrojeniową. Nie tylko osłabi to konstrukcję okna, ale też wystawi jego metalowe elementy na działanie żywiołów, doprowadzając z czasem do ich korozji. Ponadto frezowany metal będzie iskrzył, co może prowadzić do nadtopienia plastiku i osłabienia całej konstrukcji okna (dotyczy to zwłaszcza starszych modeli okien, w których do zbrojenia wykorzystywano stal).
- Montaż w dolnej części okna - w przypadku założenia nawiewnika niżej niż przytoczone wcześniej 2m nad podłogą, powietrze z zewnątrz napływające przez urządzenie nie zdąży się ogrzać. Może to doprowadzić do nadmiernego wychłodzenia pomieszczeń zimą i wrażenia nieprzyjemnych przeciągów.
Gdzie umieścić nawiewniki okienne?
Ogólnie zaleca się montowanie nawiewników okiennych w każdym pokoju i kuchni z oknem. Nie zakłada się ich natomiast w łazienkach, gdyż ich wysoka wilgotność może powodować odczuwalne przeciągi w trakcie kąpieli. Wentylację łazienkom należy zatem zapewnić w sposób pośredni, dzięki specjalnym otworom w dolnej części drzwi lub szczelinom pod nimi.
Jeśli zaś chodzi o wspomniane kuchnie, obecność nawiewnika zależy od ich wyposażenia. Przy kuchenkach elektrycznych wystarczy zapewnienie wentylacji pośredniej (dokładnie tak jak w przypadku łazienki), natomiast w kuchniach z kotłami dwufunkcyjnymi lub kuchenkami gazowymi konieczny będzie nawiewnik okienny o dużej wydajności - musi bowiem nie tylko zapewnić prawidłową wentylację, ale też dostarczyć dodatkową ilość powietrza potrzebną do prawidłowego przebiegu procesu spalania paliw.
Podsumowanie
Montaż nawiewników okiennych może być przeprowadzony na kilka sposobów, zależnie od wybranego typu tych urządzeń. Tradycyjne nawiewniki wymagają ingerencji w konstrukcję okna, co niekoniecznie odpowiada wszystkim producentom. Kupując nowe okna, warto postawić na nowoczesne nawiewniki, które zakłada się w momencie ich wprawiania - nie ingerują one w konstrukcję okna i eliminują ewentualne problemy z zachowaniem gwarancji.
Autor: www.brevis.com.pl.
Komentarze