Prawidłowe ocieplenie poddasza jest równie istotne, co przygotowanie solidnej izolacji termicznej ścian. Jego brak zwiększa ryzyko uciekania przez dach znacznych ilości ciepła. Poddasze jest też mocno narażone na różne błędy wykonawcze, takie jak niepoprawna paroizolacja, niewłaściwy układ warstw izolacyjnych czy brak ciągłości materiału. Wszystkie te niedoskonałości podnoszą ryzyko zawilgocenia. Sposobem na uniknięcie tych problemów jest zadbanie o prawidłowe ocieplenie poddasza.
Jakie są podstawowe rodzaje izolacji termicznej poddasza?
O sposobie ocieplania poddaszu powinna zadecydować głównie sama konstrukcja dachu. Obecnie stosowanych jest kilka podstawowych metod izolacji termicznej:
- W przypadku ocieplenia międzykrokwiowego, warstwa materiału izolacyjnego umieszczana jest pomiędzy krokwiami tworzącymi konstrukcję dachową. Metoda ta sprawdza się przy ocieplaniu poddasza nieużytkowego i już zagospodarowanego.
- Innym rozwiązaniem jest ocieplenie podkrokwiowe, w którym materiał termoizolacyjny jest umieszczany pod krokwiami. W ten sposób można szczelnie i estetycznie zaizolować dach, a przy okazji zamaskować dyskretnie konstrukcję.
- Stosunkowo mało powszechną metodą jest stosowanie ocieplenia nakrokwiowego. W tym przypadku da się przygotować szczelną i jednorodną warstwę termoizolacyjną, która dodatkowo eliminuje w dachu mostki termiczne. Rozwiązanie to bazuje jednak na dość złożonej technologii, dlatego musi być wdrażane przez ekipę doświadczonych wykonawców.
Jakie zalety i wady posiadają najpopularniejsze materiały do ocieplania poddasza?
Trudno jednoznacznie określić najlepszy materiał izolacyjny. Każdy z nich posiada określone wady i zalety, a także odmienne parametry pod względem izolacyjności termicznej czy akustycznej. Obecnie do ocieplania poddaszy użytkowych najczęściej wybierana jest wełna mineralna, zwykle średnio-twarda o dużej sprężystości. Z jej pomocą można łatwo i szybko wypełnić wszystkie szczeliny, włącznie z miejscami trudno dostępnymi. Zaletą tego materiału jest także niepalność. Wełna może jednak mocno pylić podczas obróbki, co jest dość uciążliwe na etapie prac. Wielu inwestorów wciąż decyduje się na ocieplenie styropianem, jednak obecnie jest on stosowany coraz rzadziej. Materiał ten posiada dobre właściwości termoizolacyjne, jednak nie zapewnia efektywnej izolacji akustycznej. Z tego względu może nie radzić sobie z dźwiękami powietrznymi, czyli rozchodzącymi się w przestrzeni drganiami. Niektóre styropiany posiadają poprawione właściwości tłumiące, jednak w praktyce podnoszą one jedynie izolację przed dźwiękami uderzeniowymi. Materiał ten ma też dość niską sprężystość, dlatego łatwo ulega trwałym odkształceniom. Pod wieloma względami bardzo dobrze wypada pianka PUR i elastomery, ze względu na łatwą penetrację szczelin i znacząco zmniejszone ryzyko powstania mostków termicznych. Materiały te stanowią dobrą barierę dla wilgoci, a przy tym są idealne dla więźb dachowych o skomplikowanych kształtach. Do ich wad należą dość wysokie ceny, a także stopniowa utrata właściwości izolacyjnych z biegiem lat.
Wełna mineralna
Wełna mineralna skalna to skuteczny termoizolator, w którego produkcji wykorzystywane są różne rodzaje skał - w tym wapień, diabaz, dolomit czy skalenie. W przygotowanych z tego materiału płytach i matach, włókna mają charakterystycznie rozproszony układ. Wełna mineralna skalna bardzo dobrze sprawdza się na poddaszu, ze względu na optymalne właściwości izolacji cieplnej. Jej współczynnik przewodności ciepła wynosi od 0,035 do 0,05 W/(m*K). Nie bez znaczenia pozostaje odporność tego materiału na pleśń oraz optymalna gęstość, utrzymującą się na poziomie od 30 do 220 kg/m3. Szklana wełna mineralna jest produkowana w sposób zbliżony do wełny skalnej, jednak jako surowiec wyjściowy znajduje w tym przypadku zastosowanie piasek kwarcowy oraz stłuczka szklana pozyskana z recyklingu. W płytach i matach z tego materiału włókna są niemal równolegle ułożone, a jego gęstość wynosi od 15 do 150 kg/m3. Wełna mineralna szklana charakteryzuje się nieco wyższym współczynnikiem lambda, którego wartość to od 0,032 do 0,04 W/(m*K).
Ocieplanie poddasza wełną mineralną
Styropian i styrodur
Styropian to inaczej polistyren ekspandowany (EPS), pozyskiwany w procesie spieniania tego tworzywa. Materiał ten jest następnie cięty na płyty, które mogą mieć różną grubość. Styropian posiada gęstość na poziomie od 15 do 60 kg/m3, natomiast jego współczynnik przewodności ciepła to od 0,032 do 0,04 W/(m*K). Takie parametry sprawiają, że materiał ten dość dobrze nadaje się do termoizolacji. Warto jednak pamiętać, że zwykły styropian cechuje się wysoką nasiąkliwością oraz podatnością na uszkodzenia mechaniczne. Pod tym względem lepsze parametry posiada styrodur, czyli polistyren ekstrudowany (XPS). Inaczej niż styropian, materiał ten wyciskany jest w formie gotowych i odpowiednio gładkich płyt. Jego gęstość wynosi od 25 do 50 kg/m3, a właściwości izolacyjne utrzymują się w zakresie 0,023-0,04 W/(m*K). Do ocieplania poddasza lepiej od styropianu nadaje się właśnie styrodur, który może obniżyć koszty ogrzewania.
Pianka PUR
Pianka PUR to inaczej pianka poliuretanowa, czyli materiał wytwarzany i nanoszony za pomocą specjalnego agregatu. Za jej pomocą można ocieplić poddasza o specyficznej, skomplikowanej formie więźby. Pianka PUR występuje w odmianie zamkniętokomórkowej oraz otwartokomórkowej. Pierwsza z nich jest zbudowana z zamkniętych, mikroskopijnych pęcherzyków i posiada właściwości zbliżone do styroduru. Jej gęstość to od 35 do 60 kg/m3, natomiast izolacyjność termiczna wynosi średnio od 0,023 do 0,029 W/(m*K). Do zalet pianki zamkniętokomórkowej należy jej wysoka odporność na wodę, jednak nie jest ona przy tym paroprzepuszczalna. Po wyschnięciu sztywnieje i twardnieje, dlatego wykazuje wrażliwość na występowanie różnych naprężeń. Pianka PUR otwartokomórkowa posiada natomiast strukturę gąbki, a jej izolacyjność termiczna wynosi średnio 0,036-0,040 W/(m*K) przy gęstości jedynie 8-10 kg/m3. Do zalet tego materiału należy jego paroprzepuszczalność.
Ocieplanie poddasza pianką PUR
Elastomery
Elastomery są dwuskładnikowymi materiałami, które po zmieszaniu natychmiast się utwardzają. Wykazują dużą odporność na działanie wody i wilgoci, a także zanieczyszczenia biologiczne oraz chemiczne. Zastosowanie elastomerów do ocieplania pozwala na dopasowanie materiału do kształtu dachu, ze względu na nakładanie metodą natryskową oraz wykonanie bezszwowe. Taka izolacja jest bardzo szczelna, dzięki czemu efektywnie chroni przed ubytkami ciepła i jednocześnie stanowi optymalne zabezpieczenie przed wilgocią. Dużą zaletą tej technologii jest wyjątkowo szybka aplikacja. Elastomery można też łatwo modyfikować, aby podnieść ich odporność na konkretne czynniki zewnętrzne. Materiały te nie zawierają też lotnych związków organicznych, dlatego nie wymagają odparowywania i mogą być szybko nakładane w powłokach o nawet kilkumilimetrowej grubości.
O czym należy pamiętać przy ocieplaniu poddasza?
Ocieplanie powinno przede wszystkim zabezpieczać przed utratą ciepła. Dach musi być paroprzepuszczalny, a tym samym wypuszczać wilgoć na zewnątrz. Jeżeli pod pokryciem dachowym będzie się znajdowała warstwa materiału nieprzepuszczalnego, między nim a ociepleniem wstępuje ryzyko powstawania uszkodzeń spowodowanych działaniem wilgoci. W takiej sytuacji niezbędne będzie przygotowanie dodatkowej warstwy wentylacyjnej. Jeżeli natomiast krokwie dachu nie posiadają wystarczającej grubości dla umieszczenia obok nich warstwy ocieplenia, zaleca się ich zdublowanie kantówkami o prawidłowo dobranych wymiarach. W ten sposób można osiągnąć optymalny współczynnik przenikania ciepła, utrzymując jednocześnie łączną grubość ocieplenia na poziomie kilkunastu centymetrów.
Dlaczego ocieplanie poddasza wymaga wentylacji dachu?
Na efektywność ocieplenia w dużym stopniu wpływa utrzymanie ciągłości całej izolacji. Niezależnie od rodzaju stosowanego materiału, nie wolno pozostawiać między jego fragmentami żadnych luk. Sposobem na skuteczne wyeliminowanie mostków termicznych powstałych na krokwiach może być jednoczesne zastosowanie ocieplenia podkrokwiowego i międzykrokwiowego. W przypadku braku efektywnego odprowadzania wilgoci z domu na zewnątrz, ryzyko szybkiego pojawienia się pleśni i grzybów jest bardzo wysokie. Z tego względu duże znaczenie ma właśnie wentylacja, którą można przygotować poprzez umiejętne zastosowanie folii paroprzepuszczalnej. Wloty i wyloty powietrza muszą znajdować się przy okapie dachu lub w kalenicy. Pod samym materiałem powinna być zastosowana paroizolacja, natomiast nad nim - wiatroizolacja.
Jakie są najważniejsze parametry przy ocieplaniu poddasza?
Rozpoczęcie prac należy poprzedzić dokładnym zmierzeniem samego poddasza. Precyzyjne wyliczenie jego powierzchni może być jednak dość trudne, ponieważ obszar wymagający izolacji nie ogranicza się jedynie do górnej kondygnacji. W parametrach trzeba uwzględnić wszystkie wymiary sufitów czy skosów. Jeżeli potrzebne są tylko przybliżone dane, w obliczeniach można wykorzystać standardowy wzór. Na każdy metr kwadratowy powierzchni górnego piętra powinno przypadać 1,4 m2 powierzchni dachu. W przypadku poddasza o metrażu 100 m2, do ułożenia izolacji niezbędne będzie zatem 140 m2 materiału.
Jakie są prawidłowe metody ocieplania poddasza?
Pierwszym etapem prac powinno być określenie samego sposobu ocieplania. Jego specyfika zależy od tego, czy podczas wstępnego krycia została wykorzystana folia wysokoparoprzepuszczalna, folia niskoprzepuszczalna lub papa na deskowaniu. W tym pierwszym przypadku uzyskać można efektywne odprowadzanie pary wodnej, a tym samym dodatkowe zabezpieczenie przed wilgocią. Jeżeli tego rodzaju membrana wysokoparoprzepuszczalna została użyta do wstępnego krycia, ocieplenie można bez przeszkód układać razem z folią na styk. W przypadku wcześniejszego użycia folii niskoparoprzepuszczalnej lub standardowej papy, zaleca się pozostawienie między nimi a materiałem ok. 3-4 cm szczelin wentylacyjnych. Aby je przygotować, można rozciągnąć ocynkowany drut lub mocny sznur między krokwiami. W przypadku braku takich szczelin, para wodna może ulegać skraplaniu po stronie zewnętrznej deskowania lub folii oraz wpłynąć negatywnie na izolacyjne właściwości użytego materiału. Zależnie od wysokości poddasza, ocieplenie można układać na połaciach w całości lub jedynie fragmentarycznie. W przypadku niskich ścianek kolankowych, w ich miejsce warto postawić ślepe ścianki działowe ze skosem rozpoczynającym się minimum metr nad podłogą.
Zabezpieczenie poddasz folią
Ile kosztuje ocieplenie poddasza?
Koszty robocizny związanej z ociepleniem poddasza wynoszą średnio od 30 do 70 złotych za metr kwadratowy powierzchni. W takim przedziale cenowym mieszczą się oferty większość profesjonalnych ekip, które biorą na siebie ułożenie izolacji, zastosowanie folii, montaż stelaża i płyt oraz szlifowanie. Pozostałe wydatki uzależnione są przede wszystkim od rodzaju wykorzystanego materiału. W przypadku ocieplania poddasza wełną mineralną, za metr kwadratowy tego wyrobu o grubości 15 cm trzeba zapłacić od 10 do 20 złotych. Wełna grubsza kosztuje od 20 do 30 zł za m2. Do tych wydatków należy doliczyć paroizolację, której cena to od 2 do 10 zł za m2. Droższym rozwiązaniem będzie ocieplenie pianką poliuretanową. W tym przypadku koszty wzrastają znacząco, ponieważ wynoszą od 50 do nawet 150 zł za m2. Największy budżet trzeba przeznaczyć na ocieplanie pianką zamkniętokomórkową. Teoretycznie najtańszym rozwiązaniem będzie ocieplanie styropianem lub styrodurem. W tym przypadku należy jednak pamiętać o konieczności zakupu zaprawy klejącej oraz siatki, dlatego finalna cena może przekroczyć 40 zł za m2 bez robocizny.
Jakie formalności trzeba spełnić przy ocieplaniu poddasza?
Z reguły ocieplenie poddasza w domu jednorodzinnym nie wymaga ponownego pozyskiwania pozwolenia na budowę. Wiele jednak zależy od tego, czy przy okazji prac wprowadzone zostaną jakiekolwiek dodatkowe zmiany na dachu. Jeżeli realizowane działania nie mają wpływu na kąt nachylenia połaci, wysokość czy kształt poddasza, nie jest wymagane spełnianie żadnych formalności. Należy jednak zwrócić uwagę na to, czy wskutek przeprowadzanych prac nie dojdzie do obniżenia okapu. Ocieplenie bardzo często wiąże się ze zwiększeniem powierzchni budynku. Aby zrealizować prace zgodnie z przepisami, zaleca się więc zgłoszenie tego faktu do urzędu gminy lub miasta. W ten sposób będzie można prawidłowo wyliczyć podatek od nieruchomości, odpowiedni dla faktycznej powierzchni użytkowej obiektu.
Komentarze