Tynki maszynowe - nakładanie

Tynk maszynowyEkspresowe tempo wykonania napędza wielką popularność tynków maszynowych. Jeśli dodać do tego materiał, który tworzy aksamitną bazę pod dalsze wykończenia, nietrudno to zrozumieć. Oto przewodnik, dla chcących posiąść teoretyczne umiejętności wykonywania tynków maszynowych na bazie gipsu.

Dla przypomnienia, czyli rady uniwersalne

Gipsową bazę pod kolejne warstwy ozdobne można stosować w prawie wszystkich pomieszczeniach. Warunkiem granicznym jest wilgotność powietrza, która nie może przekroczyć 70%. Dlatego z ww. zestawu wyłącza się sauny, baseny i częściowo kuchnie.

Podczas prac tynkarskich należy utrzymywać temperaturę pomieszczenia powyżej pięciu stopni Celsjusza.

W odróżnieniu od gładzi gipsowej tynk nakłada się jednorazowo. W przekroju stanowi jednorodną warstwę. Stanowi to główny argument ekonomiczny za zastosowaniem tynków maszynowych.

1. Przygotowanie podłoża

Zaleca się przeprowadzenie standardowej procedury sprawdzającej, czy powierzchnia nie zawiera luźnych elementów, kurzu, zabrudzeń i pozostałości starych powłok malarskich. Podłoże musi być suche, chłonne i niezamarznięte. Przed dalszymi czynnościami ściany trzeba zagruntować. Rozróżniamy grunty do powierzchni chłonnych i nienasiąkliwych. W miejscach styku różnych struktur zaleca się stosowanie siatki zbrojącej. Zapobiega to powstawaniu pęknięć. Siatka tynkarska wiąże ze sobą nawet mało kompatybilne powierzchnie. Siatkę stosuje się na wszystkie bruzdy technologiczne związane z rozprowadzeniem instalacji elektrycznych lub grzewczych.

2. Przygotowanie zaprawy

Agregaty tynkarskie w swojej konstrukcji mają rozwiązanie ułatwiające zadawanie suchej masy do wnętrza mieszalnika. Nazywa się - nacinak - i jest zamontowany nad koszem zasypowym. Przez sito proszek dostaje się do podajnika i dalej do komory mieszania, w której łączy się z wodą. Opakowanie waży zwykle 25 kg i do jego zarobienia potrzeba około 5, 5 litra wody. Wyrobioną masę maszyna transportuje wężami do uchwytu dozującego.

3. Nakładanie tynku

Tynki maszynowe nakłada się warstwą o grubości nieprzekraczającej piętnastu milimetrów na powierzchniach poziomych (sufity) i dwudziestu pięciu milimetrów na przegrodach pionowych (ściany). Tworzywo jest plastyczne i daje się nakładać równomiernie za pomocą końcówki dozującej. Odrobiny wprawy wymaga dostosowanie posuwu, by uzyskać żądaną grubość tynku. Końcówka natryskowa powinna być odsunięta od muru na odległość około 15 cm.

4. Wstępne wyrównanie, czyli zaciąganie

Głównym narzędziem do zaciągania jest paca tynkarska typu h. Paca typu h produkowana jest w wersjach długości od 100 do 300 cm. Materiałem jest nieanodowane aluminium. Kąt natarcia pacy w stosunku do powierzchni jest niewielki i zapewnia właściwe rozprowadzenie nadwyżek materiału. Na tym etapie prac koryguje się odchyłki od pionu, po sprawdzeniu poziomicą, uzupełniając ewentualne braki. Po wstępnym wyrównaniu, w miejscach, gdzie ukażą się braki w powierzchni, stosuje się dodatkowe natryskanie mechaniczne.

5. Gładzenie, czyli "żyleta"

Narzędziem właściwym do gładzenia powierzchni jest nazywana przez fachowców "żyletą" lub "piórem", paca trapezowa. Prace rozpoczyna się w początkowej fazie wiązania mieszanki tynkarskiej. Jest to newralgiczny moment całej operacji i wymaga sporo wyczucia i doświadczenia. Podczas "piórowania" uzupełnia się bardzo cienką warstwą ubytki, przy pomocy dość rzadkiej zaprawy.

6. Gąbkowanie

Przed całkowitą utratą plastyczności wykonuje się "gąbkowanie". Powierzchnię wyrównanego tynku zrasza się aerozolem wodnym i przeprowadza zabieg wyciągania z zaprawy tak zwanego „mleczka”. Idealnie do tego nadaje się paca z gąbką. Konsystencja „mleczka” idealnie współgra z gradacją nierówności powierzchni. Kolejny zabieg piórowania niweluje wszystkie niedociągnięcia.

7. Wykończenie

Kiedy "mleczko" przybierze aksamitną i matowa powierzchnie, można przystąpić do ostatniej operacji, nadającej końcowa gładkość powierzchni. Zadanie wykonuje się tradycyjnymi pacami metalowymi.

Tak przygotowany tynk pozostawia się do ostatecznego utwardzenia i wyschnięcia. Powierzchnie ścian wykończonych gipsowym tynkiem można malować, tapetować lub poddać innym zabiegom wykończeniowym.

Komentarze